کنش چیه؟ چه انتظاری از این کمیت داریم؟ این شاید یکی از سختترین سوالات باشه (دست ِ کم برای ِ من) چون در مفهوم ِ کلی خیلی سخت باشه، مثل ِ کار که کلی مفهوم به ذهن ِ آدم میاره ولی این مفهوم تو فیزیک خوب توضیح داده شده. اما کنش؟ اولین انتظاری که از کنش داریم اینه که ناوردا و اسکالر باشه. کنش ِ برداری خیلی جالب نیست، کنش در فلان راستا !!! کنشی هم که ده نفر ده تا مقدار بهش نسبت بدن هم بازم زیاد جالب نیست. توی ِ فیزیک کنش یعنی انتگرال ِ زمانی ِ تابع ِ لاگرانژی (اختلاف ِ انرژی ِ جنبشی و پتانسیل) و این یعنی دیفرانسیل ِ کنش می شه دیفرانسیل ِ زمان ضرب در لاگرانژی (لاگرانژی ِ یه جور چگالی ِ کنش در زمان هستش یعنی هر چی بزرگتر باشه کنش داره بیشتر رشد می کنه) اصل ِ موضوعه ی ِ تمام ِ نظریه های ِ مکانیک وقوع ِ کمترین کنش هست. حالا این بماند، لاگرانژی تابعی بر حسب ِ مختصات و سرعت ِ مختصات هستش. بازنویسی ِ دیفرانسیل ِ کنش بر حسب ِ هامیلتونی جالبه چون هامیلتونی بر حسب ِ تکانه و مختصه ها بیان می شه اما جالبتر وقتیه که دیفرانسیل ِ کنش رو بنویسیم: می شه دیفرانسیل ِ زمان ضرب در «ضرب ِ داخلی ِ بردار ِ مشتق مختصه-تکانه منهای ِ همیلتونی » که نهایتا می شه تکانه ضرب در دیفرانسیل ِ مختصه منهای ِ هامیلتونی ضرب در دیفرانسیل ِ زمان. خیلی جالبه چون مکان (که همون مختصه ها باشن) داره به واسطه ی ِ وجود ِ تکانه در کنش درگیر می شه و زمان به واسطه ی ِ وجود ِ هامیلتونی (که در واقع همون انرژی هستش) داره در کنش درگیر می شه. اگر کنش رو چیز ِ اصیلی فرض کنیم (که خیلی جاها در فیزیک این اتفاق می افته) می تونیم به راحتی بگیم مکان به واسطه ی ِ تکانه ای که ذرات دارند به وجود میاد و حس می شه و زمان به واسطه ی ِ هامیلتونی (انرژی ) که در فضا سیر می کنه. به غایت قشنگه! فقط مشکل اینه که چرا کنش باید چیز ِ اصیلی باشه؟ وقتی که کلا با استفاده از مفاهیم ِ کلاسیک ِ انرژی، زمان، مکان و .... درست شده و الان واسه اونا شاخ شده؟ زمان چه طور به وجود میاد؟ مکان چرا هست؟ چه طور می شه از شر ِ این مفاهیم خلاص شد؟
نمی دونم! به دنبال ِ پاسخ ِ این سوالات شدیدا دوست دارم نسبیت ِ عام و کوانتم و نظریه ی ِ میدانهای ِ کوانتمی رو سریعتر بخونم! انشاالله که پیدا کنم.
ـــــــــــــــــــ
پ.ن1:این از اون دری وری هایی هست که واسه خودم نوشتم خیلی نگران نشید!
پ.ن2: همین امروز دو تا پست ِ کامل نوشتم بعد دیدم نمی شه تو وبلاگ بذارم و فرستادمش توی ِ بایگانی! :دی اما خلاصه اش رو اینجا می گذارم:
بعد نوشت:
همون خلاصه اشم بی خیال :دی
یه هو جوگیر می شیم دعا و نماز ِ شب و روزه و ..... جوش که رفت می شیم ..... بماند :دی
اما کاش بارون هم آهسته و پیوسته بیاد نه مثل ِ بارونهای ِ تابستون، تند و سریع و گذرا.
این قدر با آرامش بیاد که بری زیرش چند ساعت بمونی و کم کم جزئی از بارون بشی و کاملا حسش کنی، پاک و آروم باشی، نرم و آهسته، خنک و قشنگ، اما پایدار و با دوام.

خدایااااااااااا شکرت!
تونستم امروز هم طیف ِ خورشید رو ببینم هم طیف ِ یه لامپ ِ مهتابی! ایول!!!! بعد از مدتها آرزو!
بعد از کلی تلاش با عدسی های پیچیده و منشور و شکاف و فلان و بهمان توی ِ ساده ترین چیز ِ ممکن طیف رو دیدم: فقط یک لوح ِ فشرده (CD)! اصلا یه وعضی.... (اینجا شاعر می گه آب در کوزه و ما گرد جهان می گردیم!)
از طیف ِ خورشید عکس نگرفتم ولی از لامپ فلوروسنت چرا:

اینم طیف ِ فلورسنت که دوستان اندازه گرفتند:

لابد انتظار دارید از بوزون ِ هیگز بگم و این که چه قدر کشفش هیجان انگیز بود!! یا این که عنوان ِ "ذره ی خدا" هیچ ربطی به خدا نداره و صرفا چند تا فیزیکدان ِ شاد این اسم رو گذاشتند!!!
واقعیت اینه که هیجان ِ این خبر فقط واسه آقای ِ هیگز (پیش بینی کننده اش) بوده و هیچ ربطی به ما نداره و ما درکی راجع به اهمیت ِ این ذره نداریم!
اما چیزی که به خودم مربوط می شه اینه که رفته بودم دامنه های ِ سبلان! عجب جایی بود لامصب! خیلی قشنگ بود! هواش خدا بود! فقط یه بار باید به قصد ِ رصد برم ببینم واسه رصد چه جوریاس! واسه گشت و گذار که عالی بود!
البته کیف ِ دوربینم گم شد (به همراه ِ شارژر و دکلانشور) و گوشیم هم همین طور. البته گوشیم بعدا پیدا شد!! کلی کیف کردم!
این دو تا عکس هم از بنده خدمت ِ شما:
دشت ِ مشکین شهر (به کمک اچ دی آر):

و یک گل ِ زیبای ِ شقایق (به همراه ِ این خز بازی ِ نوشتن ِ اسم! :))) :

پ.ن: اندازه ی ِ اصلی ِ عکسها بزرگتر هستش!!
وصف ِ حال ِ ماست:
از تو دارم ای گل هر چه که دارم.
مبارک باشه تولد ِ کسی که هر چه داریم از برکت ِ وجودش داریم
اما
به همین بسنده می کنم:
پیشاپیش مبارک.
تونستم قانون تابش ِ جینز و پلانک رو اثبات کنم! :))))))))))))))))) هوراااااااااا!
اینـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه:

خیلی باحاله!
میانگین ِ انرژی به ازای ِ یک طول موج رو حساب می کنی بعدش ضرب می کنی توی ِ تعداد ِ موجهای ِ ممکن!
میشه توزیع ِ شدت! به همین سادگی! :دی
اینم شکلش واسه پلانک:
![]()
تولد عباس ،پسر شیر خدا، مبارک.

پ.ن: هر چی خواستم بنویسم نتونستم! نوشتم و پاک کردم! همین کافیه.
«اگر مسموم بودی و خواستی درمان بشی قبل از هر چیزی باید سم از وجودت خارج بشه و این فرایند دردناک خواهد بود!»
یعنی درسی که تُن ِ ماهی ِ بی خود و مزخرف ِ خوابگاه بهت میده ، فاینمن هم نمی تونه بهت یاد بده!!!
همچین دانشگاهی داریم ما :))))))
پ.ن: آخ دلم! مُردم خدایا! :&